การทดสอบใหม่ดูว่าเขี้ยวสามารถอ่านใบหน้าได้ดีเพียงใด
นั่ง. อยู่. เห็นความแตกต่าง. เว็บสล็อต นักวิจัยรายงานออนไลน์ ว่าสุนัขอาจดีพอๆ กับที่เจ้าของอ้างว่าแสดงอารมณ์ทางอารมณ์บนใบหน้ามนุษย์ได้ นักวิจัยรายงานออนไลน์วันที่ 12 กุมภาพันธ์ในCurrent Biology
Corsin Müller นักชีววิทยาด้านความรู้ความเข้าใจของ Messerli Research Institute of the University of Veterinary Medicine Vienna กล่าว สัตว์ทดลอง ซึ่งส่วนใหญ่เป็นสุนัขสายพันธุ์บอร์เดอร์ คอลลี่ สามารถผ่านการทดสอบที่ยากลำบากนี้ได้ เมื่อรูปภาพแสดงใบหน้าครึ่งตรงข้ามของครึ่งที่ใช้ในการฝึกสุนัข และสัตว์เหล่านี้ก็ยังทำได้ดีเมื่อนักวิจัยผสมส่วนหน้าจากใบหน้าที่สุนัขไม่เคยเห็น หรือเอาปากและคางคลุกเคล้ากับใบหน้าจากคนละคน
สิ่งที่สุนัขเข้าใจจริงๆ เกี่ยวกับอารมณ์ของมนุษย์ที่อยู่เบื้องหลังการแสดงออกทางสีหน้านั้นไม่ชัดเจน แต่ Müller เรียกการทดสอบนี้ว่าเป็นหลักฐานที่ดีที่สุดว่าสัตว์อื่นที่ไม่ใช่มนุษย์สามารถแยกแยะการแสดงออกทางสีหน้าของสายพันธุ์ได้ ไม่ใช่ของพวกมันเอง
Müller จะไม่แปลกใจถ้าเจ้าของสุนัขจำนวนมากละเลยโครงการของเขา เป็นการสอบสวนสิ่งที่ชัดเจนสำหรับพวกเขา เจ้าของมักให้เหตุผลว่าสัตว์เลี้ยงของพวกเขามีความเข้าใจอย่างลึกซึ้ง แต่สิ่งที่มนุษย์เข้าใจเกี่ยวกับเพื่อนที่ดีที่สุดมักไม่ยืนหยัดต่อการทดลอง เมื่อมีคนจับสัตว์เลี้ยงที่ทำผิดกฎ เช่น “พวกเขาคิดว่าสุนัขแสดงความผิด” มุลเลอร์กล่าว ท ว่า การทดสอบโดย Alexandra Horowitzแห่ง Barnard College ในนิวยอร์กซิตี้ แสดงให้เห็นว่าการกระทำอันซุกซนนั้นมีโอกาสน้อยที่จะสร้างสิ่งที่เรียกว่ามีความผิดมากกว่าการดุที่ตามมา
การคิดค้นวิธีทดสอบความสามารถของสุนัขในการตรวจจับอารมณ์บนใบหน้าของมนุษย์เป็นสิ่งที่ท้าทาย การทดสอบหนึ่งใช้คนจริงร้องไห้หรือเพียงแค่ฮัมหรือพูดคุย รายงานความแตกต่างในปฏิกิริยาของสุนัข แต่วิธีการนี้ไม่สามารถแยกแยะความเป็นไปได้ที่สัตว์จะใช้ตัวชี้นำนอกเหนือจากใบหน้า การทดสอบอื่นแสดงให้เห็นภาพสุนัขที่มีใบหน้าเต็มไปหมด แต่ยังคงสงสัยว่าสัตว์เลี้ยงเรียนรู้ทางลัดบางอย่างหรือไม่ เช่น การมองหาสีขาวเป็นพิเศษเพื่อตรวจจับความสุขในการยิ้ม และการทดสอบว่าสุนัขใช้ดวงตาและสมองในการสแกนใบหน้าอย่างไร พบว่าสุนัขรู้เรื่องใบหน้าสุนัขแต่ไม่จำเป็นต้องเกี่ยวกับใบหน้ามนุษย์
ในการสร้างการทดสอบใหม่ Müller และเพื่อนร่วมงานของเขาใช้รูปถ่ายของใบหน้าที่มีความสุขหรือโกรธ แต่ปิดภาพด้านบนหรือด้านล่าง นักวิจัยจับคู่ภาพที่มีความสุขแต่ละภาพกับภาพโกรธที่แสดงส่วนต่าง ๆ ของใบหน้า และสอนสุนัขบางตัวให้เลือกที่มีความสุขและให้สุนัขบางตัวโกรธเพื่อซื้ออาหาร (สุนัขล้าหลังในการเรียนรู้ที่จะสะกิดหน้าคนวิกลจริต การชะลอตัวนั้นอาจบอกเป็นนัยว่าสัตว์ไม่เพียงเรียนรู้รูปแบบและรูปร่างเท่านั้น แต่ยังเชื่อมโยงการแสดงอารมณ์โกรธกับความไม่พอใจด้วย Müller กล่าว)
สุนัขสิบเอ็ดตัวทำได้ดีพอที่จะทำการทดสอบจริง
สำหรับการทดลองจริงเหล่านี้ สุนัขยังคงได้รับการปฏิบัติจากการสะกิดภาพหน้าจอสัมผัสที่แสดงว่ามีความสุขหรือโกรธเหมือนในการฝึก แต่สำหรับการทดสอบ พวกเขาได้แสดงครึ่งหน้า — ตาและคิ้ว หรือปากและคาง — ตรงข้ามกับที่พวกเขาเคยเห็นในการฝึก สุนัขต้องเลือกประเภทของการแสดงออกทางสีหน้าที่ตรงกับการฝึกฝน เคล็ดลับง่ายๆ บางอย่างเช่น การมองหาฟันยิ้มจะไม่ได้ผลอีกต่อไป สุนัขต้องเรียกประสบการณ์ ความทรงจำ และอคติโดยกำเนิดมาเพื่อเลือกการแสดงออกที่เหมือนกันแต่แสดงออกในลักษณะที่แตกต่างกัน
สุนัขได้คะแนนเฉลี่ยระหว่าง 70 ถึง 80 เปอร์เซ็นต์ในการเลือกครึ่งหน้าที่ถูกต้อง ข้อเท็จจริงที่ว่าสุนัขทำคะแนนได้สูงกว่า 50 เปอร์เซ็นต์ ซึ่งเป็นระดับของการคาดเดา แสดงให้เห็นถึงทักษะในการบอกความยินดีจากความบ้าคลั่ง Müller กล่าว
Kun Guo นักจิตวิทยาด้านความรู้ความเข้าใจจากมหาวิทยาลัยลินคอล์นในอังกฤษกล่าวว่า บทความนี้เป็น “กรณีตัวอย่างรุนแรง” ที่สุนัขพัฒนารูปแบบทางจิตทั่วไป ซึ่งใช้ได้กับใบหน้าที่แตกต่างกันเพื่อแยกแยะระหว่างการแสดงออกของมนุษย์อย่างน้อย 2 แบบ การค้นหาว่าสัตว์รับรู้อารมณ์ของสัตว์สายพันธุ์อื่นอย่างไรมีความสำคัญต่อการทำความเข้าใจพฤติกรรมของสัตว์และชีวิตจิตใจ ไม่ต้องพูดถึงการช่วยเหลือผู้คนให้เข้ากับอาณาจักรสัตว์ที่เหลือ
การกระตุ้นด้วย Vagus สำหรับภาวะหัวใจห้องบนยังอยู่ในช่วงเริ่มต้น และการใช้งานทางคลินิกยังไม่ได้รับการทดสอบอย่างเพียงพอ Zipes ของ Indiana กล่าว “อย่างไรก็ตาม แนวคิดนี้ต้องคำนึงถึง”
Scherlagและเพื่อนร่วมงานรายงานในปี 2554 ที่ความเข้มต่ำจนไม่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของอัตราการเต้นของหัวใจ ที่เห็นได้ชัดเจน การกระตุ้นด้วย vagus ระดับต่ำช่วย ลดระยะเวลาของหัวใจ ตอนที่กระพือปีกจากเฉลี่ย 16.7 นาทีเป็น 10.4 นาทีโดยเฉลี่ย Scherlag และเพื่อนร่วมงานของเขารายงานในวารสาร American College of Cardiologyในเดือนมีนาคม
ในการศึกษาของพวกเขา Scherlag และเพื่อนร่วมงานของเขาไม่ได้ปลูกฝังเครื่องกระตุ้นเส้นประสาท ที่จริงแล้วพวกเขาไม่ได้สัมผัสเส้นประสาทโดยตรงเลย พวกเขาเข้าถึงเส้นเอ็นของ vagus ผ่านผิวหนังหูของผู้ป่วย นักวิจัยคนอื่นๆ กำลังทดสอบอุปกรณ์ที่กระตุ้นเส้นประสาทโดยไม่ต้องผ่าตัด เว็บสล็อต
